Bir çift laf Şiiri - Ömer Şancı

Bir çift lafım bile olmazdı gidene
Bu yüzden faka basmadı bu gözler
Kolay ölmem derken
Çıktı karşıma ezandan az sonra
Yüreği bakir, bedeni kiralık
Daha bir çift söz bile etmeden
Fuhuşa boğuyor sokağı sesindeki gece
Adını soruyorum kim olduğunu bilmiyor
Bütün kapılar yüzüme kapanıyor
Bütün gözlerini kaçırıyor Ankara
Ben bile tanımıyorum yalnızlığımı
Herkes usturası kayıp bir gölgenin peşinde
Hiçbir yürek güvenli değil bu saatten sonra
Hangi yolun başı hangi yolun sonu oluyor
Ne çok anı bu böyle kendi kendine kayboluyor
Kabuğunu çatlatan kent bana kalıyor
Şimdi ne oluyor bu sevmeler böyle kör-köre
Ağıtlı yeminler birer birer karışıyor geceye
Ne güzel kadınlar yaşadı bu kentte
Ve bunları seven bir deli-kanlının
Ne yıkayan çıktı ölüsünü
Ne de süsleyen
Sonsuz bir alışkanlıktı cenaze yolcu etmek.