Bir Çift Kara Göz Şiiri - Mehmet Pehlevan

bir çift kara göz
yaşlar donmuş burnunda
kaç gün değiştirmemiş
yırtık gömleğini kim bilir
yüzünü de yıkayamamış belki de
sırtında bir çift göz daha
daha küçük daha masum
deklanşöre kilitlenmiş
ağlıyor olmalılar
insanlığı utandırarak

nerede yıkasın ki gömleğini
içmeye su bulamamışlar
aç susuz yalınayak yollarda
dağlıkmış göç yolları
asiymiş dağ yolları
yalvaran bakışlar
insanlığı utandırarak

bir çift kara göz daha
arkasında yüzlerce binlerce
dar bir koridorda kaçışta
insanlık bu ya bu çağda
bu acımasız göç yolları
bir kaç genç çocuk kollamakta
insanlığa rahmet bu dar koridorda
meydan okuyarak göç yollarında
tanrılar izne çıkmış olmalı
vekilleri ganimet paylaşmakta

ayakkabılar parçalanmış kimin umurunda
canını kurtarmak kadar ne olabilir ki
açlıktan susuzluktan ölmek ne garip
ne garip yaşamak için kaçmak
inançlardan geçtik
hangi insanlıkta
hangi öğretide bu acımasız rezalet

şengal dağlarında bir çift kara göz
ağlaması sevinçten belki de
canını kurtardığına sevinerek
kirli gömlek yırtık ayakkabı
açlık susuzluk kimin umurunda
şengal dağlarında göç yollarında
bir çift kara göz