Bir Çift Güvercin Havalandı

Yıllardır kor ateş olan sönmeyen bir sevda yığınıyız ikimiz
Bir özgürlük türküsüdür dilimizde dolaşan
Yüreğimize süzülen
Gökyüzü maviliğinden
Yeşeren
Hasretini çektiğimiz
Bahar kokuyor
Sen gibi
Beni umutlandıran
Senin
Şafak, şafak bakan
O gözlerin
Mutlu bir dünya için
Yarınlara güneş taşıyor
Aklım kan kırmızı gülde kaldı, dağları, özgürlüğü görecek mi bizle

Gizliden gizliye gülen o gözlerini ülkem kadar çok sevdiğim
Geceden sabaha uzanan umuda olan yolculuğumuzda
Deli dolu bir rüzgâr esiyor
Saçların arasından
Canına can
Ömrüne ömür katayım
Umutla kal
Tut ellerimden
Sıcak, soğuk demeden
Ufka giden yelkenli bir gibi
Yola devam et benimle
Yürüyelim seninle aydınlığa
Bak, ta uzaklarda şafak kollarını açmış bizi bekliyor
Sabret biraz sabret, biz nihayetinde emeğin semeresini toplayacağız

Gözlerinde dünyayı gördüğüm, şu karanlık ha bitti ha bitecek
Sabahın ilk ışıkların şahlanmasına
Çok az
Çok az vakit kaldı
Artık
Eskisi gibi
Ellerim yanmıyor
İçim daralmıyor
Umut yüklü kalplerimiz helecanlı
Artık
Yer ve gökte
Bizi bekleyen bir yaşam
Bir sevinç
Bir neşe var
Çoktan
Bir çift güvercin
Havalandı
Neredeyse güneş doğmak üzere
Birazdan buram, buram toprak kokacak
Haydı bir ezgi mırıldan, güneş kadar sıcak, yüreğin kadar berrak olsun

Mehmet Çobanoğlu
04.04.2020
İstanbul