Bir Çift Güvercin Şiiri - Ömer Yazıcı

önümde...
sevişmekte bir çift güvercin
eşsiz deniz kokusunun ahenkli dalga seslerinde
korkusuz
şuursuzdular
umursamaksızın üzerlerine çevrilmiş onlarca gözbebeğinden
etrafsızlığın anlamsızlığını düşünmüyolar bile
sıyrılmış hayattalığın tükenmez eziyetinden
üzerine basmadan papatya yapraklarının
koklamakta
üstelik dalında daha
akıllarının ücrasında okunmuyor ismi buğday tarlalarının
herşey
ama herşey o an
ölümde...
ölümsüzlükde

insan olmanın uslanmaz ihtirasında
güvercin şefkatinde

seviyorum seni

FUFUKA