Bir Çift Gözün Kasırgası...!

Sorma anne iyi değilim bu aralar,
Yüreğim zorun içinde,
Bu sefer çok başka,
Anlatmaya kelimeler,
Susmaya sabır yoksun!

Öfkelerle sessizliğin hırsa tutuştuğu,
Bir kavganın göbeğindeyim!

Bir çift gözün kasırgasına yakalandım,
Öyle bela bir kasırga ki,
Beni, gözlerinde asaletiyle şımartılmaya alışmış,
Asi siyahının rengine savurdu.
Bütün parçalarım aşka karıştı.

Az bile şımarmış!

Öyle bir siyah ki anne,
Onun bakışlarıyla bütünleşince
Tutkular adeta çığrından çıkıyor!

Hangi bakışlar kurtarabilir,
Onun bakışlarına saplanmış yüreğimi!
Hangi bakışlar anne…?
Artık beni ne maviler nede yeşiller,
Çekip alamaz o deli siyahtan!

Ben ne fırtınalara şahit oldum,
gölgesinde sakinliğe oynadım.

Bu öyle bir fırtına ki kopmuyor
Kopartıyor…!
Tutuldum anne tutuldum!
Ama tutunamıyorum…