Bir Çift Gözden Düşen Yalan

…Ve ben
bir çift göz gördüm,
ürperdim o bakışlardan.
Korktum.
Çünkü içleri yalanla doluydu.

Nice göz rengi gördüm ben,
ela, yeşil, kahverengi...
Hepsi bir güzellik taşırdı bakışında.
Ama o bir çift göz
görmediğimi gösterdi bana:
İçinde ne sevgi vardı
ne de bir damla merhamet.

Ben her şeyi
gözlerine bakınca anladım.
Bir kara sevdadan geriye kalan
suskun bir mahkûmluktu sadece.
Kalbi kendi içine gömülmüş,
çıkamıyordu gönül girdabından.

Ve belliydi;
bakışları can yakacaktı.
Çünkü sevginin yolu
bir hüzün çıkmazına sapmıştı artık.

Ah, o gözler…
karanlıktan yoğrulmuştu içi,
güneşe hiç dönmemiş,
bir sevda çiçeğini
hiç koklamamış,
bir mum gibi
hiç eriyip tükenmemişti.

Ben,
sayısız yalandan korkmadım.
Ama o bir çift göz
beni titretti.
Saymakla bitmezdi içindeki sinsi fırtına.

Ela, yeşil, kahverengi gözler
ışık taşırdı içinde,
sevinç, umut, sevda…
Ama ben bir çift kara gözde
kıyameti gördüm.
Çünkü içleri
taş gibi donmuş bir yalandı.
Ve o an sandım ki
gökyüzü bile düşecek üzerime.

11.05.2022
~Gülay Özdemir ~