Beni bir çift göz vurur
O da hep sende durur
Ne yapsam boş
Ne yana kaçsam çare yok
Kurtulamıyorum senden
Her gece yalvarıyorum
Tanrım yüzünü ellerini çıkarsın aklımdan
Unutmak kolay mı sanıyorsun?
Eğer bir kere daha sevebilecek olsam
Çoktan söküp atmıştım seni içimden çoktan!
Eskisi kadar içerlemiyorum artık alıştım yalnızlığa
Arada bir takılıyoruz bizimkilerle iyi geliyor bana
Yalnızlar rıhtımında bir gece, ansızın düşüyorsun aklıma
Ne vefasız kadınsın insan yazmaz mı ara sıra
Gözlerin düşüyor şu meczup gönlümün derinlerine
Takat bulmasam haykıracağım seni içime
Yetmez mi beni vurduğun her gece
Aynı yerden yüz binlerce
...
Neyse konu dağıldı
Zaman aldı başını gitti
Bak yine sabah oldu seni beklerken
Sende beni bırakıp gitmiştin öylece
Gerçi hiç gelmemiştin ya olsun
Ben senin bir gün gelebilme ihtimalini sevmiştim
Sahi ne güzel sevmiştim ha
Hani sen bana bakınca nutkum tutulurdu ha
Öyle saf öyle temiz öyle içten
Sonra, sonra sen gittin
Duygularım gitti...
Ben mi? Ben...
Kalmadı be, benden eser meser kalmadı ha
Eski coşkulu, hayta Enes'ten geriye hiçbir şey kalmadı.
Bir tek, hani şu senin en sevdiğim
Hayranı olduğum şey, gözlerin var ya bir tek onlar kaldı
Şuramda, sol yanımda
Bir sızı olarak duruyor hala...
Kayıt Tarihi : 19.12.2024 19:03:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!