Bir Çift Göz Şiiri - Hamza Alpaslan

Herşey bir çift göz ile başladı bir gün
Nasıl olduğunu bile anlayamadım
Başka bir şey görmüyorum zaten
O gözler öyle bir işledi ki yüreğime
Bir tek o gözler vardır artık benim için
Silueti belli belirsiz görünse de bana
İşlemiştir o gözler yüreğimin derinlerine
Bir de yakamozlarını görmüşken bir kere
Sonra yakmaya başlar o yakamozlar
Kim demiş suyu yakamaz hiç bir şey
Öyle yakıyor ki alevleri arşı alaya kadar
Beni içine çeker en küçük hücreme kadar
O kadar sevmiş ki gönül duymuyor acıları
Kör etmiş gözlerimi,o gözler acıdan öte birşey
Kurtuluşum yok artık çekmiş içine bir kere
Sürüklenir dururum artık bir ömür peşinden
Sevmediğini dediğinde bile duymuyorum
Başka türlü duymuş gibi yapıyor kulaklarım
Sana aşığım sensiz yapamam demiş gibi
Gözlerim kör kulaklar sağır,yalnız o gözler
Tüm dünya onun siluetinde görünür bana
Çok iyi bir insanmışım,öyle diyor kendisi
Her sıkıntımda yanımda olacakmış meğer
Acırmış garip halime üzülürmüş her dem
Tek taraflı ama sevmiş biçare gönül bir kez
Gönlüme anlatamam sevmiş ilk günden
Yakamozlarında asılı kalmış idam mahkumu
Son nefesime kadar sevecek bu gönül
O sevmesede bir ömür gideceğim peşinden