Bir çift el Şiiri - Fatma Hüser

Cıvıl cıvıldı çocuk sesleri
Mutluluk şarkıları söyleyen kuşlar gibi.
Mutluydu çocuklar,babalar,anneleri…
Sonra bir çift el çıktı,geldi
Bir ateş yaktı ortasına mutluluğun
Yangıdan kaçışan kuşlar gibiydi
Çocuklar,babalar,anneleri…
Bir çift el küle çevirdi cıvıltıları
Kül etti anneye sarılmış yavrucakları…

Kıpır kıpırdı yeni gelmişti dünyaya
Bakıyordu her şeye heyecanla,merakla
Mutluydu yavrular,anneleri…
Sonra bir çift el çıktı,geldi
Hoyratça yakaladı ensesinden mutluluğun
Ufacık vücudu,incecik sesi titrekti
Çaresizdi yavrular,anneleri.
Bir çift el fırlattı keyifle uçuruma
Son verdi bir canın taptaze hayatına.

Hep mi acı verir bu bir çift eller
Hep mi yakar,yıkar…Hep mi son verir?
Anlayamaz bunu seyreden cıvıl cıvıl çocuklar
Anlatamaz babalar,anneler…
Yakılan bebeklerin,atılan yavruların
Ne uğruna yok edildiğini
Ve bunları yapanlara da “insan” denildiğini.