Bir Çift Buğulu Bakış Şiiri - Serhat Ok

Titreyen ellerle dökebilmek kışı boş sayfalara.
Her rüzgâr sesinde ürpermek ama ürperdikçe daha çok sevebilmek her şeyi korkuya kızmadan.
Bir köşeden güneşin sıcaklığıyla ısıtabilmek bu sevgi dolu gönülleri dondurucu kar altında.
Gökyüzünün maviliğini tanımak ona bu kadar yabancılaştıktan sonra.
Yazın birer dost kışın ise heybetli bakışlara sahip dağlara bakabilmek buğulu bakışların ardından ve soğuktan damlayan gözyaşlarını silmek sayfalarda.
Yapraklarından ayrılmış ağaçlarla gidermek yalnızlığı.
Bulutları anlamak yağmur yağdıktan sonra ve her nefeste özlemek hatıraları.
Karşıdan geçen arabaların arkasına yüklemek acı ve kederleri.
Bacalardan çıkan dumanlarla birlikte uçabilmek havada usulca.
Ve gökyüzüne bakıp haykırabilmek yaşamanın çok güzel olduğunu kış güneşinde…