Sen çölde kurumaya mahkum bir çiçek olsan
Kurutmamak için gözyaşlarımla sulardım seni
Kalbimden vazolar yapar seni beslerdim sevgimle
Ah bir bilsen üzerine şemsiye gibi açardım bile..
Koklardım her gün seni güne öyle başlardım
Gün boyu seni düşler akşamı zor ederdim
Şenlik dağıldı bir acı yel kaldı bahçede yalnız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Devamını Oku
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız