Bir bahar akşamıydı,
Güneş henüz batmıyordu.
Yarını bekliyorduk,
Umudumuz yoktu sevgimizden...
Sevmiştik boşuna...
Ayrılıklar girmişti araya...
Kırlardan topladığım bir demet çiçek,
Ellerimin arasına düşüvermişti.
Ağlıyordum, umurunda değildi,
Şimdi vicdan azabı çekiyorsun.
Pişmansın ama,
Fırsatlar bir bir gitti.
Geçen günler geri gelemezdi.
Çünkü hiç kimse benim gibi sevemezdi.
Sevgim bir çiçek gibiydi.
Kimse, hiç kimse sevgime el sürmemişti
Sanki lekelenmiştim.
Aldanmışım çok aldanmışım...
Bir daha sevmeyeceğim,
Benim sevdiğim çiçeklerim.
Kayıt Tarihi : 3.5.2010 19:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!