...
Bir çiçek var evimizde.
Gözleri hep tavana bakan.
Parmağı ağzında bir emzik gibi,
Annesi öpünce mis gibi kokan.
Bir çiçek var evimizde.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Çiçekler hiç solmasın. Melekleri başlarından eksik olmasın..
Oldukça duygulu bir şiir.
Yüreğinize sağlık.
Sevgili Tuba
Şiiri okuyup anlamaya zorlayınca
Özürlü bir çocuk için yüreği dağlanan be sürekli endişe içinde bekleyen anne çırpınışı geldi aklıma.
İnşallah şahsa münhasır değil de kurgudur.
Rabbim cümle çocukları korusun, o meleklere de koruyucu (anne gibi) melekler versin.
Bravo
Sanki "anne..."
Yeni doğan bir bebek, belki..
...
Kesin olan, "ihtimam gösterilen.."
Özenle bakılan, üstüne titrenen...
Çiçekler...
Bakmasını, koklamasını bilene..
Cennetten bir köşedir...
Tebrikler Tuba Hanım..
Bu şiir ile ilgili 13 tane yorum bulunmakta