Bir Çiçek Bile Yok
Üzülüyorum baktıkça fotoğraflarıma
Bir çiçek bile yok ömrümde
Suçlusu ben miyim
Kırk yaşımda çekilmiş fotoğrafım
Çöle benziyor
Ömrüme nice bahçe diyeyim
Bir çiçek bile yok
Bana şöyle der bir fotoğrafım:
Neden elinde bir çiçek bile yok.
Bahar gelsin diline
Yeni elbiseler
Yeni dualar …
Yüzüme ayna tutuldu bir yaştan sonra
Gördüm çirkinliğimi
Kırk odalı bir ev gibiyim
Bir tepe üstünde
Ve odalar tozlu …
Suçlusu ben miyim
Bana güneş hangi basamakta…
Dervişliğimin çarşıları kapalı uyuyan bir şehir gibiyim…
İki iri göz damlası yastığıma düşecek
Başımla birlikte son nefesimde
Mezarıma sarı çiçektir nedamet
Bu somurtkan hayatın suçlusu ben miyim
Bir kör ve sağır yolun yolcusu olduğum doğru
Kayıt Tarihi : 21.3.2006 17:18:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!