Güneş tanrısı Apollo,
Yorulmak bilmeyen atlarıyla güneşi yüklenmiş
Dörtnala ilerliyordu gökyüzünde.
Bir şafak vakti, uçsuz bucaksız başak tarlalarının üzerinden geçerken,
Bir dilber takıldı şahin bakışlarına.
Kızı gördüğü toprağı aklına kazıdı.
Kimbilir kaç kişi senin zarif hallerini sevdi
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
Devamını Oku
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta