Bir ceylan errenler bir ceylan

Bir ceylan erenler bir ceylan

bir ceylan gördüm inmiş ovaya
dağların morunu kuşanmış gezer
bülbüle naz eder girmiş havaya
bağlarda soldurmuş gülleri gezer

saçlarını sarmış kara geceye
şavkı vurmuş ay yıldızla yüceye
gören nurlanıp duruyor secdeye
melek mı huri mi yürekler ezer

gözlerinde renklerin bin bir tonu
güzel Mevla nasıl yaratmış bunu
görenler unutuyor günü dünü
gönüller perişan sevdadan bezer

yürüyor da yürüdüğü duyulmaz
mis kokular kokuyor da doyulmaz
karaahmet bu sevdadan onulmaz
onca yarayı bir merhem de süzer