Bir Çevrilsek İç Dışa; Şiiri - Cihat Şahin

Nice olur manzara, bir çevrilsek iç dışa?
Siretlerin meali, tam yansısa suret’e.
Kimilerin portresi, dönse vahşi bir kuşa!
Onu içte taşıyan, lanet okur siret’e.

Şayet yapan görseydi; su-i zannın rengini
Kem tevili bir daha, almaz idi diline!
Mezmum şahsın yerine koysa idi kendini,
Bin zem ile kızardı; mazideki haline.

Gaddar ruhlu insanın, aks eylese o hali;
Vahşi ayı yüzüne, döner idi siması!
Gitmez idi hoşuna, bir önceki ahvali?
Manasız bir mazeret, olur idi “ama”sı.

Hınzır huylu bi-şer’e, ifşa olsa ırası;
Taşımazdı herhalde, o mereti bir daha?
Karşısında tutulsa; vicdanın karası;
Dar gelirdi kaçarken, feza olsa o saha.

Kin ehline göstersen, sever miydi kinini?
Ok misali gadapla, cem edilse kinleri?
Anlasaydı o kinle, mahvediyor dinini?
Kovmaz mıydı başından, kin öğreten cinleri?

İlhamını periden(!) alanları hayal et!
Fırlasaydı bir anda, ortalığa periler(?)
Dolar idi o, anda, yerler gökler hayalet(!)
Korkuturdu şairi, korkunç yüzlü karılar.

Suret giyip görünse, münkirlerin inkârı;
Her hal sahip çıkmazdı, kâfir korkunç küfrüne?
Anlasaydı zarar çok, yok zerrece bir karı;
İdrak edip bilirdi; çok sevdiği küfrü ne?

Mü’minlerin imanı, tuba misal görünse,
Elbette ki sevinçten, lal olurdu dilleri!
Aklındaki şuuru, libas giyip bir inse,
Şükür, minnet ve tazim, neşrederdi halleri.

Bir çevrilsek iç dışa; alt, üst olur zehaplar!
Dostlar döner hasıma, firar eder hısımlar.
Uymaz asla gerçeğe, malum kadim hesaplar!
Islah olur sanırım, hakikate hasımlar!

Cihat ŞAHİN
27.07.2010-İZMİR