Bir daha cesaretim kalmadı sana evet demek için…
Taa ki son noktaya gelene kadar,
Her şey bitmiş olsa da kalbime adını kazıdığım günden beri silmeyi ne kadar çok istesemde tüm çabalarım boşa çıkıyor, tüm denemelerde sonuç aynı acıyan, kanayan bir kalp ve dökülen onca göz yaşı kalıyor ardımda ve ıslanıp giden onca peçete, taşan çöp kutuları, yazılıp savrulan mektuplar,
Sürekli baktığım ama hızlıca kapattığım fotoğraf albümleri, yatağa başımı koyduğum anda uykularımı kaçıran sözler, vaad edilen onca söz, hiçbir anlamı kalmayan yitirilen gelecek düşleri, yerine yenileri getirilemeyen cümlecikler…
Neme lazım benim mutlu bir tebessüm…
Bazen susup kalıyorum çekiliyorum köşeme ufak bir çocuk babasından azar işittiği anda nasıl sinerse odasının köşesine elleriyle bacaklarını kenetlerse öyle işte...
Sessiz sessiz ağlıyorum sonra annem duyarsa bağırmasın bana diye, ama söyleyemiyorum anneme ben onu seviyorum diye, yoksa o da üzülür ikimizde sarılır ağlarız yığılıp kaldığım köşede.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta