Bir çerçeve ki hazin Şiiri - Servet Balıbey

Bir çerçeve ki hazin
Yükü senindir, mazin
Güzel günlere şahit
Sevdiğim senin izin

Solmuş olsada sensin
Baktıkça gördüğüm sen
Eskimiş Güzel resmin
Gördükçe yanarım ben

Yeşili soluk Yeşil
Sanki bir kağıt degil
Gözlerin gibi bakar
Bu kağıt değil katil

Öldürme Ey duvarın
En sevdiğim köşesi
Çerçevesin duvarda
Bende içinde esir

Baktıkça bakıyorum
Bu dünya da neyim var
Hiçbir şeylerim yokmuş
Baktığım Bu resim var

Şuurumsun buruşuk
Ellim gibi kırışık
Ruhuma cesedime
Göze giren sarmaşık

Senden kopamam mazim
Gün gün Tuttuğum tanzim
Onca yıl önce sendin
Sen bitmeyen bir takvim

Dünya yıkılıp gitse
Yada şu ömrün bitse
Duvarlar da değişse
Sen Kaderimde hisse

Bağlandım ben azizim
Sen tutundugum azim
Sevdiğimden hatıra
O oldun santim santim

Bakıyorum Baktıkça
Konuş ben konuştukça
Söyleme artık O yok
Hiç bu kadar açıkça

Biraz beni de düşün
O benim birtek düşüm
Konuştuğum şeye bak
Çerçevene düşmüşüm