Bir Cennet Hayali Şiiri - Yağmur Çise

Bir orman görüyorum düşümde
Köklerini kalbimde bulduğum ağaçlar etrafımda
damarlarım misali kökleri
göğe erer sanırım
Mavi ve yeşili ben böyle bilmezdim
Ayağımın altında toprak;
asırlardır yavrusunu emziren yüce bir ana
İlk defa ciğerlerimi tutuşturmuyor
tadına vararak alıyorum nefeslerimi
Güneş, gözbebeklerimde parlayan yıldızların son serüveni
Başımı kaldırmaktan ürkerim
bulutların en ilahisini görmeye
gözlerim kabil değil gibi
Etrafımda sonsuz sayıda
süt, bal ve şarap şelaleleri...
İnsan buraya ermek için
kaç ömrü çürütmeli?