Bir cenaze ve bir düğün Şiiri - Murat Al ...

Efkarlı ve hasret dolu bir gece,
Duygularım karma karışık,
Annem ve yine aklımda ve o,
Düğününe tam tamına 86 saat.

İnanmak istemiyorum meğersem bir hiçmiş.
Silmiş belki de geçmişini bir kalemle
belki de bir anıydı onun için
Dedim ya aklım allak bullak

Alo annecim nasılsın, sağ ol bende iyiyim
Biliyorum annecim, sen üzme kendini
Nasip değilmiş demek ki, hayırlısı işte,
Neyse annecim hakkını helal et...

Aman anne uzatma işte ben iyiyim
Hem operasyon var bu gece kapatmam lazım
Anne ya bak ağlatacaksın beni yine,
Neyse evdekilere selam söyle.

Yine bir pusudayız saat sabaha karşı dört.
Her taraf puslu ve çiğ yağmış dağa taşa.
Belki de bize sıkılan kurşunların haddi hesabı yok,
Tek duyduğum ses,dayan oğlum az kaldı

Evet belki de az kaldı.
Biri gelinlik biride beyaz kefen giyecek.
Dedim ya kafam allak bullak
Hiç ama hiç hissetmedim göğsümdeki acıyı

Bana dayan diyordu canım arkadaşım dayan
Nerde...
Dedim ya kafam allak bullak
Her tarafı kan revan içindeydi

Çünkü beni sırtına taşıyordu
Onun kulaklarına fısıldadım! sakın!
Sakın ola ki onun mutluğuna gölge düşmesin
Ey yüce Allah’ ım onlar sana emanet...

Artık ayrı kaldığım sevdiklerime yaklaştım.
Yüzümde buruk bir gülümsemede olsa gülüyordum
Son vasiyetimdi kimseye haber verilmemesi
Göğsümü gerebiliyordum

Her kez bana bakıyordu artık, biden ani bir firen
Ne mi oldu bir cenaze ve bir gelin arabası sığmadı o daracık sokağa
Evet duydu beni canım arkadaşım ve içinde bulunduğum araç geri çekildi.
Artık bana bakıyordu. elbisem ne kadar güzel dimi.

Bak senin elbisen beyaz, benimki kırmızı hem üstünde ayla yıldızda var.
Neden ağlıyorsun, bak sana ne kadar da yakışmış beyaz gelinlik
Seni son bir kez gördüm ya artık gam yemem
Ha bu arada unutmamışken Allah mesut etsin

Sende ağlama lütfen annecim bak ne güzel kavuştuk
Kısa olsa da son ziyaretim, sil o güzel göz yaşlarını
Sakın unutma anne biricik oğlunu
Ey! cemaat toplanın artık,geldi vakit.

Nede çokmuş sevenlerim.
Ağlayanımdı hasret çeken bulutlar,
Sevenimdi ağlayan çocuklar,
Ağlamak değil ayrılıktı,yüreğime oturan.