Bir Çekirdek Kadar Şiiri - Cihad Özger

Bir çekirdek kadar belki,
Küçük görünüyor acılarım.
Ama her tanesinde saklı,
Bir ömür takıldığı izler var.

Ne gözle görülür,
Ne dile dökülür içimdeki.
Ama bil ki,
Kabuk kabuk sustuğum,
Bir incirin kalbinde gizli her biri.

Bir mevsimlik sanıldı yaralarım,
Oysa mevsimler geçti,gitmedi.
Ben acılarımı küçülttüm,
Ama kimse bilmeyecek ki,
Bir çekirdek te kaç sessizlik büyüttüm.

Sanırlar ki küçük bir meyve,
Oysa içimde taş gibi ağırlık,
Bir çekirdek ki…
Karanlığı göğüslemiş nice kırılganlık.

Ne bir çığlıkla düştüm toprağa,
Ne de bir sözle anlatabilsem kendimi,
Ben acılarımı küçülttüm,
Bir çekirdekte unuttum büyümeyi.

Ne kadar tatlı sanıldı ben ve hayat…
Oysa ki...
Her tane de gün mühürlenmiş bir hikaye
Kaç suskunluk kök salar,
Her acıdan kaç acı doğar?
İçime sakladım geceyi.

Ve rüzgar anladı…

Beni yeren vuran,
İçimde dağ gibi bir ağırlık var !