Muhabbet ceminde sinem tutuştu
Yoluna öldüğüm, hele bir çay koy!
Saki payımıza muhanet düştü
Kurbanım, sevdiğim, kele bir çay koy!
Sen çay koy, yüreğim gamlı olmasın
Gözlerim puslanıp nemli olmasın
Sen gel de şekere gerek kalmasın
Elini bandığın n’ola bir çay koy!
Kerbela gibiyim hele şu ara
Ne gölgeyi getir ne de su ara
Kanımdan kırmızı, bahtımdan kara
Allah’ın seversen ele bir çay koy
Kayıt Tarihi : 2.7.2017 20:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kenan Çarboğa](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/07/02/bir-cay-koy-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!