BİR ÇAY DAHA
Yine açık pencerem,
Bir esinti sabahın içinden,
Bir ışık dalgalı perde aralığından
Ve bir güneş
Yine doğuyor sabahıma…
Fırtına son bulmuş,
Yağmur dinmiş
Gün başlamış, Güneş doğmuş
Sen yoksun.
Güneşli sular gibi gülüşün,
Sesimden geçen sesin yok,
Şarkılarından kızaran kirazlar küskün.
Ama yalnız da değilim,
Çayımla dertleşiyorum
Üstelik demini tam almış
Deminden bakınca
Ardında sen de yoksun.
Zannetme ki özledim seni
Çayım da içimi ısıtıyor,
Doğan güneş te.
Bir sevinç içimde
Benim olmayan,
Uçurtması göğe çıkmış
Bir çocuğun sevinci gibi…
Çayım soğudukça
Gözlerimde bir buğu
Bir acı gülümseme yüzümde
Suda akseden mehtabın
Karanlık içinde parlayan gülüşü gibi..
İçimden bir ses
Yık diyor bütün ezberleri
Kır zincirlerini,
Boz tüm yeminleri…
Neyse,
Ben bir çay daha içeyim.
Metin Egeli
Kayıt Tarihi : 27.11.2019 02:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Oniki ekim 2008
![Metin Egeli](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/11/27/bir-cay-daha.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!