Beni yeniden hayata döndür
Ağlayan gözlerimi gel ve güldür
Doyasıya sarılalım ışığı söndür
Nefes aldığım gün işte o gündür
-/-
Bi çay daha ?
Bizi birbirimize bağlayan çay,
Demlendikçe rengini alıp nasıl da rahatlatır bizi?
Peki ya biz ?
Yeterince demlenebildik mi?
Ben hiç sevmem kaynar suya atılan poşet çayı
O haşlanmışın kokusuyla demlenmemişin rengini.
Sence biz yeterince demlenebildik mi?
Sabır, zaman…
Kayıt Tarihi : 27.1.2023 01:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Arnisa Günlükleri 27 Ocak 01:08 Afilli bardağımda çay ve elimde tesbihim… Yüreğimde sen!!!
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!