Bir Cavır Hastalığı Şiiri - Kazım Karagöz

Dediler ki teyzende bir hastalık başlamış,
Az önce dediğini unutmaya başlamış.

Alzaymırmıymış neymiş acaba hastalığı?
Doktor belirsiz demiş belki başlamışlığı?

Ziyaret ettim geçen yanına vardığımda,
Latife ettim hatta ona sarıldığımda.

Duydum hasta dediler, ne hastalığı oldun?
Kız sen bu cavır hastalığını nerden buldun?

He dedi güldümsedi sözlerime şaşırdı,
İçinde cavır geçen teşhisime şaşırdı.

Kılmayı mı bıraktın yoksa ki sen namazı?
Yoksa enişteye mi ediyon hala nazı?

Yok dedi hiç olur mu? Kuşluğu da ekledim,
Eee öyleyse tüm bunlar neden oluyor dedim?

Bu hastalık alnını secdeye koymayanda
Olur ve hem de biraz rükuda durmayanda.

Gülüştüler dediler o secde yapmıyor ki!
İma ile başını indiriyor bir, iki!..

Haa dedim demek ondan, kan gitmiyor beynine,
Daha altmış yaşında oldun doksanlık nine!

Alzaymır Müslümanın hastalığı değildir,
İstatistiklere bakın size ne demektedir!..

Senil bunama olur nadiren Müslümanda,
O da ancak doksanı geçtiği bir zamanda.

Dinimiz bize bakım yaptırır fark ettirmez,
Bir Müslüman başına secdeyi terk ettirmez...

Öğrendim geçenlerde iyiymiş şimdi durum,
Beynine kan gidince düzelmiş epey durum!..