Bir şiir yazma vaktidir şimdi sana
Belki de sevdiğimi söylemenin vaktidir bir şiir ile
Güzelliğini anlatmalıyım belki de kelimelerle
Ama nasıl yapsam bilmem ki, hangi kelime ile anlatsam güzelliğini?
Kelime haznem geniştir sanırdım oysa seni görene kadar
Çok şiir, söz bilirdim, yazardım
Ama seni yazıp, güzelliğini anlatmaya
Sözüm yetmedi.
Bir Allah bilir bir de ben bizi
Bizi sorarsan biz üç kişi
Ben, yalnızlığım ve hayalin
En iyi arkadaşımdır ikisi, hiç yalnız bırakmazlar beni
Seni konuşuruz saatlerce
Hani o kelimelerimin yetmediği güzelliğinden
Baharda açan pembe beyaz çiçekler kadar güzel gülüşünden
Gözlerinden
Saçlarından
Kısaca senden işte
Saatlerce senden konuşuruz biz
Sen bilmezsin.
Birkaç kişi bilir seni sevdiğimi
Duydum, birkaç kişi de anlamış
Yalan söyledim onlara yok dedim
Seni seviyorum oysa ben, çok seviyorum hem de
Ama çıkıp karşına, gözlerine bakarak
Söyleyemiyorum ki seni seviyorum diye
Hayatta cesaret edebileceğim hiçbir şey
Seni seviyorum demek kadar zor değil bana çünkü
Korkuyu sorarsan var tabi, çok korkuyorum hem de
Bilmem ki ne tepki verirsin
Bana nasıl davranırsın bilmem de
Ondan korkarım işte.
‘Seni seviyorum’ desem sana
Sonsuz mutluluğun başlangıcı olur belki bana, bu sihirli iki kelime
Ya da mutsuzluğun başlangıcı
Kimse ölmez hayatta iki kelimeden ama
Bazı acıları var ki hayatın, ölümden bile fena.
Seni seviyorum demesi kolay aşık olmayanın
Korkacaksın, seviyorum diyemeyeceksin
Utanacak, gözlerine bakamayacaksın
Bir gülüşüyle mutlu olacak, bir bakışıyla kalbin yerinden çıkacak
Seni seviyorum demek isteyeceksin ama nafile
Kendini tüketeceksin, kıvranıp duracaksın sürekli
Örnek istersen eğer, işte;
Sana seviyorum diyemeyen ben gibi.
Kayıt Tarihi : 6.3.2013 18:28:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!