06 Ekim 1969- Ankara
diyecek söz kalmadı, ne konuşsam nafile
nafile geçti ömrüm, hüzünlerden kafile
kafile çile taşır, lakin bir yerde dursa
dursa hiç konuşmasa, sakin sakin otursa
otursa bir köşede hatırımı sorar mı
sorar mı daha çok şey, kucaklayıp sarar mı
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim