Bir Cansın Şiiri - Muharrem Üzümlü

BİR CANSIN

Tesadüf,nasıl nerde tanıdık,biz birbirimizi.
Yeri söylenmez,ama ikimizde olduk,sevdalı.
Bakarım işime,ama yüreğim sendedir,sende.
Doğru mu,eğiri mi,tartışılamaz ki bu sevdalı.

Sevgi ateşi bilinmez ki,nerde nasıl yanacak.
Yürek bu,bilinemez ki,nerde nasıl kanacak.
Kim derdi,iki seven gönül,meleğini bulacak.
Kim bilirdi ki,karşılıklı elektrikler alınacak.

Bir acı gibi düştün de,sevince döndün,içimde.
Acılı ağrılar gibi girdin,sevgi oldun kalbimde.
Aşk ve sevgi kokan gecelerde,ererken sabaha.
Bana cansın,bir kansın,sen benim yüreğimde.

Adı da soyadı gibi,tam iki kelimedir,iki kelime.
Soyadı gibidir,kendi de,kalbi de,güzeldir güzel.
Gel etme inat be,gidelim şöyle tenha bir yerlere.
Zordur,bana hayır demen be aşkım,zor geliyor.

Ben özünde,yerdeki karıncayı bile,incitemem.
Kendini de,beni de,incitme be güzelim incitme.
Kaprise gelemem,siteme dayanamam,bunu bil.
Kalplerimizde açan,sevgi çiçeğini soldurma be!

İnceden inceye,bir yara açıp,koyma dost içime.
Yanık sözlerin,boş hayallerin,kalmasın içimde.
Ey sevgili,tek bir dileğim vardır,benim senden.
Bırak inadı,kaprisi,nazı,ortaya koy gerçek yüzü.

Aşkım sensin,sevgim sensin,cansın sen bu cana.
Coşkulu,içten ve candan sevdiğimdin,sen benim.
Yalvarıyorum kendine de, bana da üzme canım.
Sen benim, damarlarımda kan, canımda cansın.
18/05/2010
Muharrem ÜZÜMLÜ
İlköğretim Müfettişi