Bir ''Can'' Hikayesi Şiiri - Işık Erden

Bir garip candı o..
Sevdi birini yıllarca
Adı canan değildi ya..
Ona hep ''cananım'' derdi.
O kadar çok severdi ki..
''Deli''ye çıkardı adı bazen.
Canan güzeldi,edalı-nazlı
Sever mi? sevmez mi? bilinmez.
Bazen sever görünürdü de..
Sevinçten ağlardı, garip can
Can önce cananım derdi de..
Canan hiç canım demezdi ya,
Yine sever,hep severdi garip..
Bilmezdi,bu yalan dünyada
Sunulan sahte sevgileri..
Sanırdı,cana can katacak cananı
Bazen elinde güller,bazen de kırçiçeği
Bekler dururdu,sevdiceğinin yollarını
Oysa.. ona söyleyecekleri vardı.
Aşkına, sevgisine, özlemine dair
Arada bir gelse de cananı..
Sesi kısılır,boğazı düğümlenirdi..
Gözlerine bakamadan,elini tutmadan
Sessizce..geri döner giderdi garip..
Uzun bir gecenin sabahında..
Kararlıydı artık..konuşacaktı onunla
Gözlerine bakıp,sevgisini haykıracaktı.
''Seni seviyorum''diyecekti defalarca
Ama diyemedi,bir garip ''deli'' can
Gidiyordu cananı,arkasına bakmadan..
Güle-oynaya,birinin kollarında..
Yine sesi kısıldı,düğümlendi boğazı
Akmadan dolup taştı,yaşlar gözüne
''Gitme kal'' bile diyemedi.

(A listesi / 300.sıra)