Kutsuzluk Şiiri - Özdemir Aydın 2

Azrail kılıcın bilemiş umudun çiçeklerini biçer
Umut, kanadı kırık serçe
Darağacında titrer...
Cihan yansa dindirmez
Kirpiklerden hergün bir can düşer...

Gönül, dalı kırık, aburgası terli kutsal tayga
Budağında !!
Kutsuzluk kuşudur öter
Tüm ateşler sönük, geceler hasta
Gecenin kalbinin dudağından kan sızar
Yürek titrer...

Kutsuzluk, iltica eden acı
Tanrıya yabancı
Özlemle kardeş, bacı
Kış çiçeklerinin ihtiyacı...

Eyy göz haresiyle tutuşan insafsız sözcük
Eyy ağaran şafağa güneş doğurtan gülücük
Tayga ile kutsuzluk iki mitolojik ölümsüzlük
Tutarsan avuç içlerin yanar
Alevinde, yazgısız bir kız titrer...