Çıkışın bittiği yerde gerçekleri mi yitirmiştik, kendimizi boşluğa atarken?
Hangi ruh haliydi bu?
Kendi benliğimizle savaşırken, birbirimizin acılarını mı unutacaktık?
Sadece bir beden sarsıntısı değildi bu çaresizlik… Sevgiye saygının zorlanmasıydı dik durabilmekte…
Bir can diğer bir canı kanatamazdı…
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
yaşananlar can acıtıyor ama hayatın yaşamın gerçekleri bunlar çok başarılı buldum güzel bir anlatım ifdeler yerli yerinde yüreğinizin sesi olmuş kutluyorum efendim
(10)puanımla taçlansın saygılarımla
TEBRİK EDİYORUM... İÇİMİZDE HİSSETTİĞİMİZ DUYGULARIMIZIN DİLE GELİŞİ....BAŞARILI BİR ŞEKİLDE ANLATILMIŞ....DUYARAK OKUDUM..BAŞARILAR
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta