Bir Can Bir Sohbet Şiiri - Bekir Sami Ünsal

BİR CAN BİR SOHBET

Dedim, ilin nere? Dedi ki Muş’tur
Dedim, nasıl bir yer? Dedi ki hoştur
Dedim, yolu nasıl? Dedi yokuştur
İçini çekerek boynunu büktü

Dedim, adın nedir? Dedi Muzaffer
Dedim, bin yetmiş bir? Dedi ki zafer
Dedim, şimdiki hal? Dedi birader
Başını doğrultup yüzüme baktı

Dedim, tevellüt kaç? Dedi elli bir
Dedim, askerlik? Dedi İzmir’dir
Dedim, sınıfın ne? Eroğlu erdir
Tekmili vererek bir selam çaktı

Dedim, bu gidişat? Dedi halimiz
Dedim, derde derman? Dedi talibiz
Dedim, bir olursak? Dedi galibiz
Çareyi gösterip ışığı yaktı

Dedim, devletimiz? Dedi bizimdir
Dedim, vatanımız? Dedi ki birdir
Dedim, bayrağımız? Dedi ki hürdür
Kardeşçe sarılıp gönlüme aktı

Dedim; Haksöyler’im, dedi enişte
Dedim, ihlâs gerek, dedi her işte
Dedim, görüşelim, dedi dönüşte
Bir demet gül verdim göğsüne taktı