Bir Can' a...Nadir Sayın' a...Mektup

Merhaba...

Yaşamın bir tesadüfler zinciri olduğunu bilirim bilmesine ama, çokça da kendi miskinliğimizin gölgesinde göz ardı ettiğimiz güzellikleri, güzel insanları da...
Saygıdeğer dost, şiir yorumunuzla kavşağınıza düştüm ansızın! İyi ki düşmüşüm ya da; iyi ki, Sevgili Özbek hanımın kavşağın da çakışmışız! Sizi tanıdım, sevdim ve içtenlikli insancıllığınıza inandım! Ne güzel! Yaşam budur işte, bilinmezlikler dehlizi..
.
Son derece dürüst, yalın ve aydınlatıcı değerlendirmelerinize teşekkür ediyorum. Beni benim kadar tanımış, özümsemiş güzel usunuza, yüreğinize saygıyla... Söylemlerimin doğru mantıkla algılanmasıdır mutluluğum. Eğitim, sadece yaşamı daha derinlikli anlama da, ifade de önemli rol oynar. As’lolan özde ki özgün anlayıştır. Bunun bir cevher gibi işlenebilmesi ise, önce aile sonra toplumsal değerlerin dengelendirilmesiyle ya da örtüştürülmesiyle olanaklı hale getirilir. Bizde yolunda gitmeyen de budur. Yani toplumsal yönelim çizgilerinde ki yamukluk...

Can; ben akademisyen, dil bilimci ya da buna benzer eğitim almış biri değilim. Bu yüzden gramer hatalarını (vurgulama amaçlı da olsa) çokça yapıyorum. Ayırdın da olduğumda da üzülüyorum ama bu bir şeyi değiştirmiyor elbette. Olmasa daha iyi... Uzun uzadıya yazı ve şiirleri doğaçlama yazıp gözlemlemeden sayfaya koyuyorum... Bu kusurumu da affetsin(mi) dostlarım? Yayın evleri ile işim olamayacağına göre (o raddelere gelecek yetenekten yoksunuz ya(!) .) Editörlük işini de o dostlara bırakmalı.

Özümde ki insan sevgisi evrenselden yerele inen; yavaşça, ölçülüğünce...yalansız-dolansız, çıkarsız- hırssız ve ayrımsız..Kucaklayan hoşgörünün tanımlı adresi Bektaşi geleneğinde ki o evrensel sevgi ve aydınlık bakış...
Yaşam... Yaşamak bir aşktır diyorum ve seviyorum ben bu aşkı; içeriğinde ki can acıtan dikenlerine rağmen. Şiir yazımı ile birlikte, okurken bıraktığı doğal ve samimi duygu salınım larıyla mutlandırıyor daha çok. Şiir, suyun akışı gibi bir anda us ve yürek birlikteliğiyle kurgulanıp söze dökülüyor... Bir kadının doğum yapmasına benzer şiir yazışım; çok sancı çekerim; belki saatler belki de günlerce... Ve sonra doğar o masum bebek duygu ve düşün gölümde birikerek...Ama şairlik kaygıları taşımaksızın. Sadece yazdığım her bir şiir dizesinde sözcüklerin onur ve sorumluluğunu taşırım benliğimde.
Öyle derin bir sevgi ki özüm; damla damla yağan yağmurun susuzlara su yetirme çabası gibi... Her bir farklı düşünce o sudan kanar; yaşam içinde özüm dediğim bu dergâhta sulanarak... Farklılıkların rengârenkliliğinde ki o gizem, o hoşgörü ve paylaşımdır suyun debisini derinleştiren...
Sizi de fazlasıyla meşgul ettim, bağışlayın! Bir an gittim güzel uslu dostların gönül bağına... Bir kez daha sizi tanımaktan duyduğum mutluluğu dile getirirken; saygı dolu sevecen dostluk selamlarımla, mutlu kalın derim.

Refika Doğan

Refika Doğan
Kayıt Tarihi : 21.9.2006 13:51:00