Bir Cam Kırılırken Şiiri - Aydın Hatipoğlu

Sustu birdenbire yanardağlarım
Yokluğa adanan canım maddeye durdu
Masa sevgiydi örneğin sevgilerden
Yatağım sıcaklığındı
Dolapların sarhoşluğu yitti birdenbire
Aşka adanan yaşamam maddeye durdu
Mutfakların çıplaklığımı doyururdu
Sandık ne olduğunu anladı birdenbire sandık oldu
Saçlarına adanan gözlerim maddeye durdu
Bir çarşafla mı gitti sevgi gitmelerden
Bir yorganla mı bilmiyorum
Ama buz dolapları kadar soğuk ve beyaz bir şeyler güldü

Gülüşüne adanan şiirim maddeye durdu
Saçlarımın o kadar alıştığı ellerine
Bakışımın o kadar ısındığı gözlerine
Ellerimin o kadar uzandığı memelerine
Bütün yönelişlerim sonsuz mendireklerde parçalandı

Bir cam kırıldı hatırlıyorsam
Ve sonra bir cam daha
O kadar camdı ki kırılan basbayağı bir cam
Nasıl kırıldığını bilemezsiniz
Bilmem anlatabildim mi
Birdenbire ellerin gözlerin ve bilmem nerelerin
Bir heykel katılığıyla maddeye durdu

Ben bütün duyarlığımla maddeye durdum
Gözlerinden başlayıp soydum sevgimden seni
İşte çırılçıplaksın şimdi
Neren güzel