Bir Çadır Maviliğinde Özlem

Ormanya kasketinde çevrelenmiş,
Tenimi silikleştiren telaşların yalnızlığında kuruyorum
Tepemde masmavi benliğin
Cafcaflı avizeler herhal ki körsem
İki pilli bir led mi
Bu mil çekilmiş yollardan göremem
Ruhum yek vücud duyar kokunu
Ya deniz benliğinden bihaber miyim oysa
Düşlerim sende etse, kemikse yahut donuksa
Ya dopdoluysa nilüfer yaprakların cümbüşünde
Bir Sapanca kurbağasının o irkiten öpüşünde
Neyse ne işte
Tüm bu endamıyla gülümseyen dallarına
Tek bakış nakşettirmeden Manolyam
Kokunu duyuyorum
Ve sarılmadan kollarına.

Ruhum kan ağlıyor biricik sevdam
Safran tozlarıyla memnuniyet kazanmış
Bir de yol üzeri muhabbetiyle musmutlu gibi
Korkunç gülümseyişler vechesinde Manolyam.
Ve Manolyam
Dileğimse kuytu zindanlarda üşütmektir.