Buz; çok sert ve kibirliydi,
Enaniyeti vardı, hodgamdı,
Etrafı rahatsız ediyordu ürperterek,
Halbuki suyun o billur kalbinde;
Şefkât ve muhabbet vardı..
Ama birlikteydiler nedense..
Su çok güzeldi..
Yücelen berraklığı, tertemiz kalmıştı.,
Mahviyet içinde..
Tüm direnmelere rağmen buz;
Sudan çekiniyor ve utanıyordu,
İyiliklerine karşı..
Su çok güzeldi,
Katreler, inci gibi diziliydi bağrında,
Buz, suyun karşısında,
Bir hiç olduğunu biliyordu,
O eziklik ve hiçlikle,
Direniyor ve haykırıyordu çılgınca..
Ama su onu hoş görerek tebessüm ediyordu..
Buz artık insafa gelmişti, o da güzel olup,
Sudan aşağı kalmak istemiyordu
Dizlerinin üzerine çöküp,
Af dilemeyi düşündü, sudan.,
Dostluğa kabûlünü istedi,
Bir müddet beklediler,
Buz affedilmişti..
Bu iltifat karşısında,
Buz birden eriyiverdi..
Artık kibir ve enâniyet kalmamıştı,
Sevgiye berraklaşarak akıp gittiler,
Zamana ve deryalara karışıp,
İzzetli dağlara,
Müzeyyen bağlara..
Hem de birlikte..
21.03.2010
Bedri Tahir AdaklıKayıt Tarihi : 24.3.2010 00:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Suyun yumuşaklığı ve iyiliği, buzu nasılda olması gereken yere götürmüş.Tebrikler ve salamlar+listemde
Sudan çekiniyor ve utanıyordu,
İyiliklerine karşı..
Su çok güzeldi,
Katreler, inci gibi diziliydi bağrında,
Buz, suyun karşısında,
Bir hiç olduğunu biliyordu,
Anlam ve duygu zenginliğinin en üst seviye ulaştığı harika bir şiir okudum usta kalemi kutluyorum.Saygı ve sevgilerimle.
Yürekten kutluyorum.
TÜM YORUMLAR (23)