Yakalandım sarhoş gecelerimin karanlık denizlerinde,
Bir yürek, bir sevda geldi yalnızlığımın ağır uçurumunda,
Şöyle kenarından acı tebessümdü dudaklarımda,
Hiçte yolculuğa niyetim yok, varsın olsun orada...
Katresi bile olmadan kadehimde sarhoştum o gece,
Yürek sarhoşuyumdu, ölüme beş kala kindar ve gaddar,
Bir sözcüktü, yakaladı, kadehim dolu sarhoştum niye,
Sendin İşte başlattın yürek öykünmemi, ölesiye...
Yıkık, kırgın seslerini serdin yürek ovalarıma,
Kıraç dediğim ovalara serdiğinde gülümsemiştim,
Kıpırdandı, hayat buldu, korkuya kapıldı o ovalar,
Yeşerttin, Kurumak istemeyen çırpız yalnızlığında..
Korkmaya başladı başakları yürek ovamın,
Ya ekmezsen bir daha, ya ellerinle biçilmezsem,
Gidipte; hoyrata, yalnızlığına bırakırsan başaklarımı,
Sadece senin yeşertebildiğin kimsesiz hasadımı...
Bayram Karaali
26.05.2002
Kayıt Tarihi : 15.6.2002 03:36:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!