Hep beynimle düşündüm
Bir de kalbimle düşüneyim dedim
Her şey altüst oldu.
Kalbimdeki nefrete
kalbimdeki sevgiye
Her şey tersyüz oldu
En iyisi
Hem beynimle
Hem aklımla
Hem kalbimle
Düşünmektir dedim kendimce
Bir bütündür insan
Beyniyle, aklıyla, kalbiyle
16.06.2014 – İzmir
Mehmet ÇobanKayıt Tarihi : 16.6.2014 23:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Çoban](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/06/16/bir-butun-4.jpg)
ne kadar tertemiz duygulu
berrak sular gibi duru
akıntısına kapılmamak elde değil
değerli şairim kutlarım
Kaleminize sağlık...
Dimağda merâtib-i ilim muhtelifedir, mültebise
Dimağda merâtib var, birbiriyle mültebis, ahkâmları muhtelif. Evvel tahayyül olur, sonra tasavvur gelir.
Sonra gelir taakkul, sonra tasdik ediyor, sonra iz’an oluyor, sonra gelir iltizam, sonra itikad gelir.
İtikadın başkadır, iltizamın başkadır. Herbirinden çıkar bir hâlet: Salâbet itikaddan,
Taassub iltizamdan, imtisâl iz’andan; tasdikten iltizam, taakkulde bîtaraf, bîbehre tasavvurda,
Tahayyülde safsata hâsıl olur, mezcine eğer olmaz muktedir.
Bâtıl şeyleri güzel tasvir etmek, her demde, sâfî olan zihinleri cerhdir, hem idlâli. (LEMAAT)
TEBRİKLER
TÜM YORUMLAR (6)