Oradasın belki uzak çok uzak tahmin edilmeyen
Ora belki evren belki dünya belki aynı sokak
Belki tam şuramsın bilinmezliğim
Gözlerimi kapatıyorum bedenim kimyana karışıyor
Gözlerimi açıyorum ruhum arıyor ruhunu
Dalıyorum kalp atışını hissediyorum
Her an bir dokunuş var şaşırıyorum.
Hepsi sevmende
Hepsi sevmende. Bir pencere açtım güzel ,temiz ,havadar…
Baktım gördüm toprak canlı
Sevgisini taşıyor kara karıncalar
Toprak uyumlu ağaç dallarına uzanmış
Deniz kıyısında canlı
Gök canlı
Gözlerinde canlı
Evren, evrim, devinim hepsi sevmende
Sen kim bilir kaç zaman sonrasına bıraktın kendini…
Kalbinin yumuşaklığında mısın?
Dokunuşun teslimiyetinde mi?
Uyandığında evrensin, evrimsin, devinimsin. Hepsi sevmende
Geçmeye çalışıyor her şey ruhun kan dolaşımından
Hepsi sevmende bir fincan kahve bir bardak çay
Özel bir tutuş bulalım kalpte özel kelimeler uçuşsun.
Arındır ruhunu sıyrıl arınalım
Hepsi sevmende arındır ruhunu .
Kayıt Tarihi : 19.12.2020 23:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yunus Yakup](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/12/19/bir-buselik-an.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!