Bir Busecik Ömrüm Olsun Metafizik Ya ...

Hayrettin Taylan
1968

ŞİİR


23

TAKİPÇİ

Bir Busecik Ömrüm Olsun Metafizik Yatağında Azizem

Üç şey seçildi cennetten: Kelimeler, aşk, annelik duygusu. Kelimeleri Adem aldı, annelik duygusu Havva’ya kaldı; ama aşk çok ağırdı.
Şems Tebrizi

Baksana aşkı kimse almamış Azizem.Aşk anonim, aşk yetim, aşk karışık, aşk her gönle alışık,aşk bütün duyguların içinde, dışında.Hüzne komşu, ayrılığa kuyu,can kırıklarına cam, özetsiz,ayrıntısız, sayısız, kitapsız duyulsamanın denklemi.
A’dem’den sonra adamlar geldi; ancak Adem hiçbir zaman gelmedi.

Bir busecik ömrüm olsun, isimsiz düşlerin ummanında sıcak tutsun beni aşk halin.
-Sızılı uzağın dinsin tutku sularımda. Beni aziz yapsın son bakışın, bir gün bana gelişin.
-Bir busecik özlemim olsun, olmaz denilen en imkansız, en zorakilerin vazgeçilmez geçidinde.
-Sen ömrümü ütüle yaşanırlığa dair. Sen umutlarını sakla,saklı düşler sarmalında. Sen şaire şiir olmaya büyü, sihirli dünyanla.

-Maraz kalmasın yüreğimin tortularında.

-Diyarına çekilen çekimli fiillerin şahıs ekleri ben olayım.
“Ben” kalsın benim diyemediklerinde.
Nefsin gıdadan, rûhun tokluğu toplasın beni.Metafizik bünyemi alacak kadar acılar bıraktın. Acılar, ayrılıklar, asrilikler, antilikler arasında anteni açık özlemleri oynattım film bitmesin.
-
Hissi diyarına, gizlice sokulsun hissedemediklerim.Sevda maraza düşen düşlerimi hasta etti.
- Baş başa kalamayışımızın baş ağrısı başlar. Döner dünyamdan önce başım. Aşk aşıma karışır yalnızlık. Sensizliğin sokak kedisi gibi atar beni kedersizlik aşk sokağına.

Seven çok; ama ben yok. Gelin çok damatlığımın tahrik gölgesi yok.
Perhize girmiş pişmanlığım beş duyunun beşiğinde seni bekler bebek olarak bıraktığın aşkın.

*Ağlamak yerine yazan bir bebek.Büyümemiş masal bebeği. Yazdıkça devleşen sonra sensizliğin en cücesini oynayan oynaşık talihin yar aynası.

Aklın yardım kampanyasına katılan nefis bağışlar beni sana.
Yese kapılan sensin. Ümitsizliğin bakiresi sensin.
Hüznün Meryem’i sen olmalısın bu yüreği yaralı ben yani İsa nerden doğdu.

Korkunun kopardığı ecel kayalarının altında bırakma beni. Bu bensizlik seni cennete götürmez. Hazlarımın hazır reklamında oynatma beni.

-Dizi arasında oynan yürek sızılarımın reklamında oynayıp durma.

Bütün maraz da boş durmaz. Ki gurunun yan komşusudur maraz.
Kendini kurtar kendinden.

-Mizâcın anacıl dünyanı doyurur. Haklı olduğun haklarda arındın, yaylandın, paklandın, acılarla tanışıp huzura kadim bir aşk kenti oldun.

Hıltlar, marazdan yüz çevirdi. Sevda kabuğuna dem oldu. Dirhem dirhem senli çoğullara aklandı dünyam.

-Zaaf, beden diyarını istila etti.Biraz ben’den kayıp var; ama devletimiz sağ olsun.Yardım ellerini uzatır azizem.

Tedâvî başlar, ben aşılanır. Aşıladığımız filizden meyve olur aşka.
Sonsuzluk onsuzluğun sinerjisini alır. En başa sarar hayat bizi.
İlk güne, ilk busene,ilk öpücüğüne, ilk sarılışına daya sayamadığım ilklerin ilik nakli gibi yaralı yüreğime nakli yapıldı.
Metafizik bir yol göründü. Su ile aşk arasında.
-Aziz olmam için p’aklandım. Azizeliğine zindeler ekledim, sana kavuşmanın seyrine daldım ve öylece kaldım Azizem.

Hayrettin Taylan
Kayıt Tarihi : 17.10.2011 22:34:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Hayrettin Taylan