Bir Buruk Hüzün Şiiri - Muammer Yalçın

Saçlarına güller taktığın günü
Hiç hatırlayıpta anıyormusun
Perdenin ardından baktığın anı
Çocukluk deyipte kınıyordursun

Bakıp ufuklara dalar mı gözün
Sarar mı kalbini bir buruk hüzün
Gözünün önüne gelir mi mazin
Aklına düştükçe yanıyordursun

Yoksa bir vefasız yare mi düştün
Yahut benim gibi yara mı deştin
Belkide kim bilir tam iyileştin
Yada içten içe kanıyormusun

Çektiğin çileler yetmez mi az mı
Gönül dağlarında mevsimin yaz mı
Yoksa yüksekleri karlı ayaz mı
Ara da üşüyüp donuyormusun

İnancım tükendi duyguya aşka
Bende sevmeseydim diyon mu keşke
Ben çoktan pes ettim sevmeye başka
Acaba sen hala deniyormusun

Mutlu olacaktım var idi ahtım
Ve lakin yıkıldı bu gönül tahtım
Dünyada yüzüme gülmedin bahtım
Sende yalçınımı deniyormusun
Biraz da güleyim demiyormusun