Bir bulut olsam,
Gökyüzünde diyar diyar dolansam,
Seni ararken bir eksilsem, bir çoğalsam,
Seni bulduğumda usulca çiselemeye başlasam,
Ve saçlarından başlayıp kirpiklerine aksam,
Oracıkta kuruyup yok olsam!
Bir yıldız olsam,
Ayın saf ışığında pencerenin önünde dursam,
Her bakışında kutup yıldızıyla rekabet etsem,
Her göz kırptığında varlığına şükretsem,
Ve güneş yeniden doğduğunda kaysam yeryüzüne,
Oracıkta çakılsam, yok olsam!
Kayıt Tarihi : 22.8.2017 17:32:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiir, aşkın hem ulaşılabilir hem de ulaşılmaz doğasını ele alıyor. Şair, doğanın unsurlarına dönüşerek sevdiği kişiye ulaşmayı ve ona olan sevgisini bir şekilde ifade etmeyi arzuluyor. Aynı zamanda, bu sevdanın geçici ve kırılgan yapısını kabul ederek, sevdanın doruk noktasında kaybolmayı istiyor. Her iki dizede de "yok olma" fikri, aşkın geçiciliğiyle barışmayı ve sevdaya tam anlamıyla adanmayı ifade ederken, şairin içsel bir teslimiyetle kabul ettiği bir sonu simgeliyor. Bu şiir, aşkın tutkusunu, özlemini ve aynı zamanda bu duygunun ne kadar hassas ve geçici olduğunu çok güzel bir şekilde birleştiriyor.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!