Bir Bulut Olsak! Şiiri - Mert Terzibaşı

Bir bulut olsak; ilk bize değse güneş,içimizi ısıtsa…
Hafif bir bahar meltemi tenimize değse;
Islak çimen kokusu içimize işlese,ruhumuzu temizlese:
Arındırsa tüm kötü düşüncelerden yüreğimizi…
Bir bulut olsak keşke; su kadar hafif ve en az onun kadar temiz…
İnsanları izlesek sessizce, hiç kimseler fark etmeden yaşasak koca bir ömrü.,
Oradan oraya sürüklensek her rüzgarda; salınıp dursak yeryüzüyle güneş arasında…
Bir bulut olsak; ilk bizim içimizi ısıtsa güneş…
Bir bulut olsak keşke,gidemediğimiz yerlere gitsek
Göremediklerimi görsek,hep izlesek özlediklerimizi…
Bir bulut olsak; hep ortalıkta dolaşsak,hiç fark edilmesek…
Bir bulut olsak şimdi gökyüzünde; su kadar saf ve temiz…
Hiç kirlenmemiş olsa düşlerimiz; yeniden doğsak her gün…
Yağmur olsak yeryüzüne düşsek her gün;
Sürüklenip dursak bir ömür boyu…
Bir bulut olsak; ilk bizim olsa aydınlık günler,
Bir bulut olsak ilk bizi yaksa güneş…
Bir bulut olsak birbirimizi bulsak…