Uzadıkça uzuyor geceler
Sadece geceler değil uzayıp giden
Kederim uzuyor özlemim uzuyor
Uzayıp gidiyor işte hasretim
Bir yol bulsam gideceğim
Bir deniz bulsam gireceğim
Bir çiçek bulsam öpeceğim
Bir sen daha yok
Bir sen bulsam öleceğim.
Öleceğim!
Yaşama sevincimi salıp
Şu faşist dünyanın göğüne
Kanatları kırılmış bir güvercin gibi
Yorulup gözlerine düşeceğim...
Sararıp düşüyor dalından yapraklar
Sadece yapraklar değil düşen
Gençliğim düşüyor hayallerim düşüyor
Düşüyor İşte ömrüm aldanıp bir kışa
Bir düş bulsam uyuyacağım
Bir kitap bulsam okuyacağım
Bir kalem bulsam yazacağım
Bir silah bulsam vurulacağım
Vuralacağım!
Öfkemi bırakıp bir kenara
Su adaletsiz dünyanın dağlarında
Kaderine razı nice yoksul gençler gibi
Vurulup dizlerine düşeceğim...
Eskiyip azalıyor günler takvimlerden
Sadece günler değil azalan
Sevgi azalıyor merhamet azalıyor
Azalıp bitiyor iste zaman bir harabede
Bir ateş bulsam yanacağım
Bir ışık bulsam yakacağım
Bir umut bulsam saracağım
Bir bulut bulsam yağacağım
Yağacağım!
Yakın ne varsa bırakıp geride
Şu benlik dünyasının çok uzağında
Ardına düşüp hırçın bir rüzgarın
Bir çocuğun masmavi gözlerinden
Savrulup avuçlarına düşeceğim...
Metin Keleş
Kayıt Tarihi : 22.1.2022 14:56:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!