Bir Bulut Asılı Kaldı Gökyüzünde

/...
'yaşamın en ince tozu daha daha
değerlidir; bütün yapıp ettiklerinizden'

/... mayakovski
1

saçlarım bağını çözüyor, rüzgarlara
dans ediyor her tel yolculuğunda
anılar ne seni, ne beni ürkütüyor.
ellerim oyuncağına sarılmış
bir çocuk sevinci haykırıyor
camgüzeli pencerede...
yalvaç;
yağmur sesiyle, sokak lambalarının
turuncu ışıkları arasında
bir kentten, bir kente savruluyor
bütün yüzlerin perdeleri aralı şimdi...

eskimiş güzelliğiyle tümce dans ediyor usumda...
bir serçe nasıl ekmek kırıntılarını
şaşkın bakışlarıyla yakalamaya hazırlarsa kendini
ve bir kırıntıyla nasıl uçuşursa bulutlara;
öylece bir dizi imgelemim asılı kaldı dudaklarımda
oysa...
aşksız bir yanardağ patlaması gibi nasıl da
gürlerdi sesimiz
bu yüzden kocadı,
belki de bu yüzden arsız çocuk kaldı
bir elimiz

2

bir kelebek baş harfini çiziyor camın buğusuna kanatlarıyla
yarım ezgiler mırıldıyor kulağıma
bozkırlarda bıraktığım sesim
eski, bir zaman dilimine saklı...
bir çınarın gölgesinde
nasıl yitip, nasıl başlarsa gün

3

içsel bir türkü dövüyor dilimi.
gözlerim,
bir papatya tuvaline çevrili
gündönümleri,
çığlık çığlığa
ellerim.
ünlemli sözcüklerin tutsak bahçesinden kopuyor sesim
İstanbul anıları sarıyor kenti
ah! İstanbul diyorsun
beyaz bir martı öpüyor sesini
güz serinliği avuçlarımda

ne çok yakın,
ne çok uzak...
aynı zamanlara ulaşıyor tenimiz
hoyrat bir sevişme gözlerimi sana taşıyor.
çıplak,
bütün zamanlarda geziniyorum
nasıl yaprak damarlarından süzülürse damlalar,
öylece biriktiriyorum zamanı
dokunuşların çığlığında,
yorgun bir imge ıslatıyor kirpiklerimi
sözcükler dizkapağımda kalıyor.
yalnızlığım grevde...

4

yeni bir zamana
uzanıyor ellerim
bir gölün kıyısında
nasıl başlar, nasıl başlarsa gün...

beni yüreğinde sakla!
bir sarnıç nasıl iniyorsa derinliklere
öylece bulayım kendimi sende...