Hasrete karşı duran umutlarımızla gelmiştik,
yapraklarından şiir dökülen palmiyelere.
Üç, beş, belki on beş kuşun yüreği kadar,
titredi, ellerimde ellerin
Saçlarında bir karalık,
ve bir umutsuzluk bakışlarında.
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta