Artık son mu görünüyor bizim için,
Yoksa kin mi bağladı herkesin içi ?
Anlayamıyorum sevgilim...
Sanki çıkmazdayım,
Derdimi söyleyemez,
İki kelam edemez oldu dilim,
Onca yük yüklemiş sırtına,
Gider hayat boyunca,
Ak düşmüş saçlarına,
Cenneti sersem az ayaklarına,
Yanmış,
Yorulmuş,
Her bir rengin içine,
acıyı sığdırdın bilirim,
önce hangi acın çıkar göğe?
yoksa eşit mi acıların,
yağmur yağdığı için mi ferahlar yüreğin?
ferahladığının göstergesi midir renklerin?
Sahte dostlar
sahte sevdalar
çehreye gülen insanlar
iyi insan olmayı unutanlar,
neden diye sorarım size?
inanmıyor musunuz cehenneme?
geldik bir cümbüşün içine,
düşenin vay haline
yoktur düşenin dostu,
kaldırmaz kimse,
ömür boyu
sorgula dur hayatı,
Bu koca apartmanlar
görgüsüzce yapılmış villalar,
beş kuruş etmezler gözümde,
hepsi denk ellerine,
yaşamak istiyorum
bu şehirde seninle
Uzaklarda kaybolmuş hayallerim,
Bir daha kime, nasıl güveneceğim ?
Üzülmek,
Kırılmak yok,
Lakin oluru da yok...
Söz vermeliyim kendime,
Ey insanoğlu !
Neyin peşindesin sen?
değil mi sonumuz,
iki metre kefen?
kapılıp gitme fani işlere
yönel Rabbinin emrettiklerine,
Gün nasıl da aydınlık bugün,
Sahi düzelecek mi yaktığınız benliğim ?
Yorgunum...
Kaybettim umutlarımı,
Geri getirebilecek misiniz sevdalarımı ?
Biliyorum gelmiyor,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!