Sırp kiliseye gitmez biz camiye gitmezdik,
Din nedir, iman nedir, merak bile etmezdik!
Sırp'ın dolabında ne var bizimkinde de var,
Sırp'ta viski, şampanya bizimkilerde de var;
Sırp domuz eti yiyor biz de yiyorduk artık,
Ne olacak o da et, biz de diyorduk artık!..
Allah musallat etti bize bir gün o Sırp'ı,
Bir farkımız kalmamışken bir gün o Sırp'ı.
Soykırım yapmak için ismimiz yetiyordu,
Halbuki bekleseler isim de bitiyordu!
Allah'ım acıdı da kurtardı o durumdan,
Kendimize gelmemiz daha mühim kırımdan!
Yüz yıllık rehavetten döndük o gün aniden,
Namazlara başladık biz cephede yeniden...
İmanımız kavi olsa Sırp ne ediyordu?
Az kalsın elimizden dinimiz gidiyordu!..
Kayıt Tarihi : 12.10.2018 16:13:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!