Ruhlar boş,
Akıllar boş,
Kalpler boş,
Mideler boş,
Gelecekleri boş,
Bu boşlar,
Dolmak ister.
Meşru yoldan dolmazsa,
Muzır şeylerle dolar,
Oda insanımızı,
Ülkemizi,
Birliğimizi,
Dirliğimizi,
Bozarda, bozar.
Bunlar kimi sevindirir.
Elbet düşmanlarımızı,
İnşallah bozmaz diyelim.
Bir çare bulunur.
İyi ümit besleyelim.
Bak..iyi bak..
İşte köy karşıda,
Görünen köy,
Kılavuz istemez,
Derler.
İdarecilerimiz belki,
Köyü görürler.
İşi anlarlar da,
Acil bir çare bulurlar.
Bir bildikleri vardır.
Herhalde düşmanlarımızı,
Sevindirmezler.
27.11.2006
Osman KarahasanoğluKayıt Tarihi : 21.2.2007 11:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ülkemizi emanet olarak bırakacağımızın gençlerimizin,hayatta canlı ve dik kalabilmeleri için verilen bir şey olmadığını belirtirim.Onların istikballerini körleten düşünce ve zihniyete bir seslenişin hikayesidir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!